سود 35 هزار میلیاردی دولت از بورس

به گزارش راهبرد معاصر؛ حسین محمودی اصل اقتصاددان و کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با راهبرد معاصر به نوسانات اخیر بازار سرمایه پرداخت و برخی از دلایل آن را اینگونه اعلام کرد: معمولا بازار سرمایه رویدادهای آینده را پیش خور می کند به همین جهت برداشتی که برخی از انتخابات آمریکا دارند که ممکن است بایدن روی کار بیاید و با انتخاب وی بار روانی که بر بازار  حکمفرما می شود که منجربه کاهش دلار و کاهش دلار هم منجر به کاهش سود سهام و افت قیمت سهام می شود سعی کردند از بازار خارج شوند.

وی در این باره توضیح داد: این موضوع باعث شد بازار روند نزولی را طی کند هر چند دلایل دیگری نیز برافت بازار سرمایه مترتب بود. به هر حال افکار عمومی اینگونه می اندیشد که با پیروزی بایدن احتمال برگشت آمریکا به برجام  افزایش می یابد، احتمالی که ممکن است با لغو تحریم ها همراه شود لذا برخی از مسائل مثل نقل و انتقال مالی شرکت ها آسان می شود، دلارهای بلوکه شده ایران به کشور باز می گردد، صادرات به راحتی انجام می شود و مواد اولیه مورد نیاز تولید به راحتی وارد کشور می شود لذا این مسائل بر روی تصمیمات بازار سرمایه تاثیراتی گذاشته و بخشی از سهامداران منتظر نتیجه انتخابات آمریکا هستند.

این کارشناس بورس درخصوص تاثیر قیمت گذاری های دستوری در بورس کالا خاطر نشان کرد: مساله تاثیر گذار دیگر موضوع قیمت گذاری دستوری در بورس کالا بود. در حالی که به صورت قانونی هیچ کالایی دربورس کالا نباید سقف قیمتی داشته باشد اما برخی از مسوولین به دنبال قیمت گذاری دستوری بوده و هستند گمان می کنند به این صورت می توانند هزینه تولید را کاهش دهند مثل تعیین قیمت دستوری فولاد!  تا هزینه تولید کاهش بیابد.

حسین محمودی اصل بیان داشت:  اینجا دو مساله حادث می شود وقتی قیمت دستوری می شود قیمت در بازار آزاد شکل می گیرد و فولاد را در بورس کالا 13 هزار تومان فروخته می شود در حالی که در بازار آزاد بیش از 20 هزاز تومان فروخته می شود این مابه التفاوت به جیب دلالان می رود و بازار توسط دلالان ملتهب می شود. اگر دلالان از بازار حذف شوند قطعا مشکلات کم می شود بنابراین حتما قیمت باید رقابتی باشد تا رانت از آن حذف شود چرا که خیلی از پروانه هایی که به عنوان تولید کننده  مواد اولیه مثل فولاد می خرند در بازار آزاد با 80 درصد سود می فروشند و خود عامل توزیع رانت می شوند.

وی در ادامه تصریح نمود: بنابراین موضوع قیمت گذاری دستوری هم روی افت بازار سرمایه بی تاثیرنبود. از سوی دیگر مساله مربوط به حرکات حقوقی ها نیز قابل بررسی است چرا که حقوقی ها زمانی که بازار روند افزایشی به خود می گیرد عرضه ها را زیاد می کنند و بازار را خراب می کنند.همه این عوامل دست به دست هم داد تا در کنار موضوع بی اعتمادی به مسوولین بازار افت بیشتری کند چرا که بنا به وعده مسوولین قرار بود یک درصد صندوق توسعه ملی برای حمایت از بازار سرمایه به بورس تزریق شود که تزریق نشد. بنده معتقدم کاش مسوولین  کاری که نمی توانند انجام دهند را به مردم وعده ندهند که منجر به بی اعتمادی به قول های آنها نشود.

کارشناس بازار سرمایه دراین باره توضیح داد: برخی از کارشناسان اقتصادی معتقدند تزریق یک  درصد از صندوق توسعه ملی به بورس تورم زاست لذا نباید اختصاص داده شود و   گاها این موضوع را با موسسات مالی و اعتباری مقایسه می کنند که آن زمان دولت بیش از 30 هزار میلیارد تومان از جیب مردم بابت رفع بدهی های این صندوق ها هزینه کرد، قطعا مقایسه این دو بسیار غلط است چرا که دولت با تزریق پول هیچ نفعی از موسسات مالی نبرد فقط برای دولت و ملت هزینه داشت در حالی که تزریق یک درصد از صندوق توسعه ملی برای دولت نوعی سرمایه گذاری است و عایدی و درآمدی برای دولت ایجاد می کند، ضمن اینکه فقط و فقط با تزریق 4 هزار میلیارد تومان ممکن است بازار بچرخد و اصلا نیازی به برداشت کامل یک درصد از صندوق توسعه ملی نباشد.

حسین محمودی اصل در خصوص عوایدی که دولت از بورس برده اینگونه اظهار داشت: در تمام این مدت مردم 110 هزار میلیارد تومان پول به بازار سرمایه آوردند، شاید نزدیک به 20 هزار میلیارد تومان از بازار خارج شده باشد اما بقیه پول ها در حساب دولت و شرکت های حقوقی مانده یعنی نزدیک به   80 هزار میلیارد همچنان باقی است که به عبارتی دولت 35 هزار میلیارد خالص از سرمایه های مردم را برده است بنابراین  دولت وظیفه دارد بخشی از پولی را که از این بازار برده برای حمایت از بازار به بازار برگرداند.

این کارشناس بازار سرمایه در پایان گفت: در کل بازار بسیار سرگردان است، قیمت سهام ارزنده است و سهامداران بی پناه و سردرگم هستند و مسوولین در حوزه عمل ناپیدا و فقط شعار می دهند. قطعا نیازمند تقویت بازارگردانی شرکت ها هستیم، ضمن اینکه هر گونه حمایت از بورس حمایت از بازارشفافی است که اگر درست هدایت شود می تواند به نفع تولید کشور عمل کند و نقدینگی سرگردان جامعه را برای حمایت هر چه بیشتر از تولید جذب کند.